کم، زیاد است

" میس فن در روهه" پدر آسمان خراش و طراح غول های شیشه ای و فولادی و بلوک های بلند ساختمانی، تابع معماری فضای باز بود. او از معماری شیشه، طراحی شفاف و بی غل و غش و استفاده از مواد و مصالح ناب و اصیل پیروی می کرد. در معماری ضد پیچیدگی بود، ضد پرداخت به جزییات و تزیینات، ضد استفاده از دکور های متنوع و رنگ های  گوناگون.

جملۀ معروف " کم، زیاد است" حاوی فلسفۀ ساختاری "میس" بود. اینکه:

 فرم باید
" حداقل" باشد
ابعاد و مواد "حداقل"
فضا در قالب شیشه
برای نمایش تفکری نوین
برای ارائه زندگی مدرن
و بگذار همه چیز در معرض دید باشد
آنقدر که گرد و غبار را ببینیم
 

"میس فن در روهه" بعد ها مدیریت مدرسه هنری " بأهأس" را به عهده گرفت و تمام تلاش خود را به کار گرفت تا این مدرسه را از زیر نفوذ نازیسم و گشتاپو در آورد. اما این مدرسۀ هنری در سال 1933 با برچسب بلشویسم توسط نازیها تعطیل شد.
 

" میس" عقیده داشت خلقت بر اساس تئوری نیست و آن را باید در عمل جستجو کرد و یافت. هرچند او به تدوین فلسفه و تجزیه و تحلیل تئوری معماری می پرداخت، اما خلاقییت را ترکیبی از تجربه و الهام از محیط می جست.
 

عینیت غیر قابل پیش بینی و نسبیت شناخت را در مقابل اصول بافتۀ ذهن و تئوری های از پیش تعیین شده قرار می داد و برای گزینش اول ارزش در خوری در بوجود آوردن حس خلاقیت انسانی قائل می شد.