فاجعه ای عظیم تر از جسد یک کودک در ساحل- رضا نافعی

کار هنری از:

Muaaz Alkhadra

با الهام از عکسی که جهان را فرا گرفت: نعش پسربچه ای افتاده بر ساحل ترکیه

 

تصویری که جهان را فرا گرفت: نعش پسربچه ای افتاده بر دریا کناری در ترکیه. بسیاری از رسانه ها این عکس و یا عکسی را که پلیسی جسد کودک را حمل می کند منتشر کردند.» یک جنازه معمولا خاموش است و دل ناپذیر. اما اجسادی هم هستند پرصدا تر از تندر و روشن تر از آذرخش.»

 این جمله از مقاله ایست که روزالوزمبورگ 103 سال پیش برای روزنامه » برابری»( Die Gleichheit ) ناشر افکار سوسیال دموکرات ها نوشت. روز پنجشنبه بسیاری از افراد در تفسیر هائی که در اینترنت بر تصویر » آیلان کوردی» نوشتند این جمله را تکرار کردند و نوشتند که گرچه » آیلان» توانست از » کوبانی» شهری که در محاصره داعش و زیر حملات آنست زنده به در آید اما از عهده سفر به اروپا برنیامد. برادر پنجساله و مادرش نیز از پای در آمدند فقط پدر بود که با جراحاتی سخت زنده مانده است. قایق حامل آنها که برای رسیدن به سواحل یونان از ترکیه به راه افتاده بود، در راه غرق شد و دست کم 12 نفر کشته شدند. 12 نفر بر 2600   قربانیان قبلی افزوده شدند که فقط در سال جاری در راه رساندن خود به اروپا در دریای مدیترانه جان دادند.

اینک با این فاجعه فرصتی بدست مکاران دو روافتاده است. روزنامه بولواری «بیلد » ، روزنامه راستگرای آلمانی که از دهها سال پیش خوانندگان خود را علیه پناهجویان، اقلیت ها و ضعفای جامعه تحریک کرده است، روز پنجشنبه صفحه آخر خود را- به نشان عزاداری-، در کادری سیاه قرار داده و تمام صفحه را دربست به انتشار مطالب مربوط به پناهجویان تخصیص داده و نوشته است : «عکس های   شرم آوری چون این ها عادی شده اند. ما دیگر تاب تحمل دیدن آنها را نداریم، ولی ما باید آنها را نشان دهیم، چون سند شکست تاریخی تمدن ما در بحران پناهجویان است.»

Manuel Valls » نخست وزیر فرانسه که پلیس او در » کاله» با سگ های شکاری دست به تعقیب پناهجویان میزند در توئیتر می نویسد: » او اسم داشت، نامش :» آیلان» بود. ما باید سریعا کاری بکنیم.»

سازمان » دیده بان حقوق بشر» (Human Rights Watch) از انتشار این عکس دفاع می کند و می گوید:» برخی می گویند این عکس برای انتشار در اینترنت یا چاپ در روزنامه های ما زننده است، ولی بنظر من آنچه بسیار زننده تر است این است که امواج دریا اجساد کودکان غرق شده ای را به سواحل ما بیاندازند، اجساد کسانی را که ما می توانستیم جلوی مرگ آنها را بگیریم» این ها سخنان » پتر بوکرت «( Peter Bouckaert ) مدیر بخش مقابله با بحران ها از سازمان دیده بان حقوق بشر، در روز پنجشنبه است، سازمانی که در آمریکا مستقر است. او می گوید: نادرست است محکوم کردن پدر و مادری که در راه فرار کودکان خود را با چنین مخاطراتی مواجه می سازند . این طبیعی و بیشتر قابل درک است که پدر ومادر سعی می کنند بچه های خودرا به جای امنی ببرند. او می گوید:» این پدر و مادر قهرمان هستند».

اما » بوکرت» هم دلیل واقعی این فجایع را که دامنه آن روز بروز گسترده تر نیز می گردد بر زبان نمی آورد، مثلا دامن زدن به جنگ در سوریه، از جمله بوسیله اتحادیه اروپا و کشورهای عضو ناتو، ویران ساختن لیبی در سال 2011، واین که این کنسرن های آمریکائی و اروپائی هستند که با غارت منابع بسیاری از کشورها آخرین رمق آنها را برای ادامه حیات میگیرند.

روزا لوکزمبورگ مقاله خود را که بمناسبت مرگ عده ای از خانه بدوشان در یکی از شبخانه های برلن نوشته بود با این شعار به پایان می برد:» مرگ بر آن نظام اجتماعی بیشرمی که منشاء چنین فجایعی است !»