تصویری از دریاچه سد امیرکبیر در گذشته ای دور و پر آب

 

به فرض نرمال بودن بارندگی امسال، کاهش ذخایر آبی تهران جبران نخواهد شد. این عقب ماندگی در کم آب بودن مخازن سد ها، ناشی از خشکسالی سال های اخیر و عدم وجود شبکه های دوگانه توزیع آب است. 30% آب آشامیدنی از طریق شبکه های فرسوده توزیع هدر می رود و به مصارف شستشوی لباس، ظروف، اتومبیل، استحمام و آبیاری باغچه ها می رسد. در کشور ما مصرف سرانه آب لوله کشی نسبت به سایر کشور ها بسیار بالاست و جداسازی آب شرب از مصارف غیر شرب مورد توجه ومبنای عملکرد جدی مسئولین در گذشته قرار نگرفته است. سازمان نظارت بر بهره برداری سد ها نیز از تاسیس یک سد جدید برای تهران سخن گفته است. اما آیا بازبینی در سازماندهی آب های رود خانه ای اطراف شهر تهران و چاره جویی برای رفع کم آبی سد های این استان که از سرمایه های ملی ما محسوب می شوند تا چه حد و با چه سرعتی پی گیری خواهد شد؟ فرصت تنگ است و تهران تشنۀ آب!