این عکس ها از آرش کریمی است. عکاس
آفتاب و رنگین کمان را به بازی گرفته و زمان و مکان را به توقف وا داشته است. در
تصاویرش انسان تنهاست و غریب، طبیعت بی عبورست و بی رهگذر، فضا ژرف است و پرحجم. او
در عکس هایش عضلات زمین، خیزاب های نیلی رنگ و تاب های افقی دره ها را به انتزاع
کشیده و ریتم تند طبیعت را به صدا در آورده است. ریتمی از اشکال هندسی آفرینش، از
دامنه های خاکستری تیره روشن و از سایه های تار و
مکمل. در کانون این نورنگاری ها، افق متوازن است و پر غرور و بی کرانی طبیعت
لحظۀ بیدار انسان را در آغوش کشیده است.
آرش کریمی
درصحنۀ بین المللی هنر عکاسی چهره ای است شناخته شده:
www.arashkarimi.com
