پس از شنود غیر منتظر ترانه "میوۀ غریب" با صدای
دلنشین "بیلی هالیدی" خوانندۀ زن آمریکایی، به جستجوی اجراهای دیگر این
ترانه پرداختم. اجرایی از اجرای دیگر زیباتر بود و اجرای "بیلی هالیدی"
از همه زیباتر!
"هالیدی" درموسیقی جاز آمریکا به بانوی
"بلوز" شهرت داشت و نمایندۀ نوعی
از موسیقی آوازی بود که در آن آوای سیاهان آمریکا ریشه و نفوذ تاریخی داشت. آواهایی
که گاه ریتم و نظم کار بردگان سیاه در مزارع پنبه را هنگام برداشت محصول به یاد می
آورد و دردها و فریادهایشان را در خود بازتاب می داد.
این ترانه در اعتراض به نژادپرستی و مجازات بربرانه و کیفردهی
غیرقانونی سیاهان آمریکا سروده شد. برای سالهای طولانی دولت ایالات متحده قتل مردان،
زنان و کودکان سیاه پوست را بدست اوباشان سفید مجاز می دانست. میان سالهای 1882 تا
1968 در 10 ایالت جنوبی آمریکا از جمله در فلوریدا، تنسی، ارکانزاس، کنتاکی، کارولینای
شمالی، می سی سی پی، لوئیزیانا، آلاباما و کارولینای جنوبی، تنها 2500 تن از سیاه
پوستان آمریکا بدون محاکمه اعدام شدند. لینچ کردن سیاهان در ملاء عام برای
هراساندن اقلیت ها توسط گروه های فرومایه و خودسر، بویژه پس از لغو قانون برده داری
آمریکا شدت یافت.
شعر میوۀ غریب توسط "آبل میروپل"(لوئیس آلن)،
معلم و ترانه سرای آمریکایی سروده شده است. "لوئیس آلن"
از دوستان و همرزمان ژولیوس و اتل روزنبرگ
دو کمونیست معروف آمریکایی بود که بدون مدارک کافی به اتهام جاسوسی برای اتحاد
شوروی اعدام شدند. همان هایی که هوشنگ ابتهاج برایشان شعر" برای روزنبرگ ها"
را سرود. پس از اعدام روزنبرگ ها "لوئیس آلن" و همسرش پسران آنان را به
فرزندی پذیرفتند.
در زیرترجمه ای که ازشعر این ترانه را با درج لینک آن در یوتیوب
برایتان نوشته ام :
میوۀ غریب
درختان جنوب بارور میوه ای شگفت انگیزند
با خون در ریشه ها و برگ هایشان
پیکرهای سیاه در نسیم جنوب تاب می
خورند
میوه ای غریب حلق آویز درختان صنوبر
است
منظری با چشم انداز روستایی از
جنوب دلیر
چشم ها برآمده
دهان ها پیچ خورده
بوی گل ماگنولیا شیرین و تازه
و بعد بوی بی درنگ تنی سوخته
در اینجا میوه برای کلاغ هاست که
منقارزنند
برای باران است که بشوید
برای باد است که بروبد
برای آفتاب که بسوزاند
برای درخت است که فروریزد
اینجا بارور میوه ای تلخ است
میوه ای شگفت انگیز و غریب.
