این گروه در سال 2012 در مطبوعات غربی با عنوان برپا کنندگان
جشن سنت جهان وطنی از استانبول تا جامعه یهودیت سفاردی و آواگران موسیقی نواحی مدیترانه
شرقی تجلیل شدند. پروژه موسیقی شان تلفیقی بود از ملودی ها و ساز های اقوام و
فرهنگ های گوناگون دریای میانه. خواننده شان "میچل الیا کمال" زنی است اسرائیلی
از تبار ایرانی. سنتورزنشان ترک زبان است، گیتاریست فرانسوی. یاران و همراهانشان
از مناطق مختلف آسیایی گرد هم آمده اند. جوانند و پرشور. نوا و آوایی دارند با طعم
شیرین خیال. در راه شرق میانه اند و فراتر از آن!
خانواده "میچل
الیا کمال"، خواننده زن گروه، اصفهانی اند و پس از انقلاب 57 به شهرتل آویواسرائیل
مهاجرت کرده و در آنجا ساکن شده اند. به گفته " میچل" او با زبان فارسی
و بو و مزه غذای ایرانی بزرگ شده است. بگذریم که چه شد که سرانجام این زن جوان با
دو مرد نوازنده، هسته اصلی گروه را تشکیل و تن به سفری طولانی داد. اما آنچه که در
کارشان تازگی دارد و جای اشاره، اینکه تمام اشعار ترانه هایشان به زبان انگلیسی
برگردانده شده و در سایت گروه موجود می
باشد.
تاریخ سفاردی ها به یهودیان اسپانیایی اطلاق میشود که با
آغاز انکزیسیون زیر فشار های کلیسا مجبور به ترک اسپانیا و به مهاجرین آواره اروپایی
مبدل شدند. بسیاری از آنان به کشور پرتغال
مهاجرت کردند و در آنجا تحت تبعیض و فشار قرار گرفتند. این دسته از یهودیان موسیقی
سفاردی را به وجود آورند که دارای گویش های لادینوی یهودی- اسپانیایی است و با آوای عبری، ترکی و یونانی در آمیخته و به ویژه متأثر
از موسیقی منطقۀ مدیترانه شرقی است.
از معنای کلام ترانه های گروه "روشنایی در بابل"
بر می آید که این گروه موسیقی برای جهانی پر تنوع و آزاد می خواند. برای صلح و برای
روشنایی.
