شکار با دوربین، در هفت محله تهران قدیم

پیش از اینکه از شکوه برباد رفتۀ تهران ناله برآریم و قبل از آنکه به نما های زخم خورده این سرای محزون نظری افکنیم، بگذارید ابتدا به معرفی خالق این تصاویر بپردازم و از سوابق علمی و تخصصی اش برایتان بنویسم . عکاس این در و دیوارهای رنگ و رو رفته، نرده های زنگار گرفته و در و پنجره های پوسیده کسی نیست جز "عارف بروتونس" هنرمند ایرانی- فرانسوی، فارغ التحصیل روابط بین المللی و علوم سیاسی از دانشگاه ژنو که علاوه بر حرفه اش سر از کار عکاسی در آورده و در جستجوی هویت و ریشه های فرهنگی نسل های پیشین خود است. او نوۀ ابوالحسن اعتصامی معمار، نقاش و خوشنویس عصر خود بود که آثارش هنوز در موزه ملی ایران نگهداری می شود. شاید علت ثبت صوری نما های قدیمی تهران نیز از همین پیش زمینه خانوادگی او ناشی می شود. او پیگیرانه در طول سه سال، حدود 400 عکس از زیبایی های دست نخورده محلات قدیمی تهران را تهیه کرد که در نوع کار تحقیقی بی نظیرند و حال در دسترس مردم هنردوستان و تاریخ دانان قرار گرفته اند. او نسبتی نیز با پروین اعتصامی شاعر داشت.

 او می گوید:

" گام اول خیابان ری، امامزاده یحیی و سرچشمه است.
 گام دوم محله نظامیه سابق است که بین سرچشمه و میدان بهارستان قرار گرفته است.
 گام سوم محله جمهوری یا شاه آباد قدیم است که به طرف باغ سپهسالار و خیابان هدایت کشیده شده است.
 گام چهارم، خیابان سعدی از بالا تا پایین خیابان را دربردارد.
 گام پنجم خیابان لاله زار است.
 گام ششم از فردوسی شروع می شود تا خیابان سی تیر و  خیام که سابق مرکز آن نادری و فردوسی و قوام السلطنه بوده است.

گام هفتم هم محله سنگلج است."

"عارف بروتونس" چه افسوس ها می خورد که از خیابان ناصرخسرو عکسی برنداشته است. داربست های نصب شده در آنجا مانع دریافت و ثبت نورند. خیلی دوست داشت که از محله پامنار هم عکاسی می کرد. اما در آنجا نیز درجه تخریب آنچنان بالاست که عکاسی امکان پذیر نیست. حال که او در فرانسه زندگی می کند قوانین میهنش ایران را با قوانین مشابه کشور فرانسه مقایسه می کند. چرا باید به رم، پاریس و فلورانس رسیدگی شود و به تهران نشود! او در پی کمک به افزایش حضور جهانگردان و گردشگران خارجی به ایران است.

من از چهارصد عکس  پاره ای محدود را در رابطه با این مطلب برگزیدم. با رعایت حق تکثیر(کپی رایت) دو راه  در پیش پایم بود. یا اینکه از روی آیکون سایت، عکس ها را به اشتراک بگذارم و یا بر تصاویر، زیرنویس آدرس سایت را برچسب زنم والبته گزینه آخر را ترجیح دادم.

آدرس سایت:

http://www.tehranimages.org/

عکاس :

Jean-Charles Brotons

خیزبلند به سمت آهو شدن

حمید جانی پور عکاس نقدگرا و خلاقی است. او با جستجو در لایه های درونی شخصیت ها وارد مرحلۀ تازه ای از کار خود شد. نام دومین نمایشگاهش " خیزبلند به سمت آهو شدن" مصداق همین جهش و رشد در کارش بود. نگاهی متفاوت، ساده، زنده و واقعی بر زندگی روزمره داشت. با روزنامه های معتبری چون روزنامه شرق، کارگزاران، هم میهن و شهروند همکاری کرد. سرگردمی زیاد داشت تا به مفهوم نسبی به سبک و کار ایده آل خود رسید. می دانیم که در ایران عکاسی مطبوعاتی، سفارشی است. پای عکاسی ژورنالیستی می لنگد و عکاس خبری ایدئولوژی، پیام، روح و نگاه خود را ندارد.
برای جانی پور چنانچه در عکس نقد نباشد، کار مقبول نیست. چون او با ایده ها و ذهنیت های خود وارد این کار شده است و به عبارت دیگر او نمی تواند در قالب سفارشات رایج کارش را ارائه کند. به گفته خودش تا چیزی را نپسندد عکس نمی گیرد. اما حمید جانی پور سرانجام با نشریه "سرچشمه" همکاری کرد و در آنجا آرام گرفت. آنها پذیرای عکاسی را که برای دلش عکس می گرفت شدند و دیگر از او سراغ عکس سفارشی را نگرفتند . همه می دانند که در این دوران کار با عکاسانی چو او سخت است. روزنامه قرار است هر روز درآید. امن باشد، آب و نان باشد، بچرخد و هر روز برای یک عکس و یا هرچیز دیگری متوقف نشود. اما او با فعالیت جدیدش به شیوه کار دلخواهش رسید. مطالعاتش هدفمند تر شد و دیگر از این شاخه به آن شاخه نپرید. خیز برداشت به سمت آهو شدن.

نظاره ای به کار او: کلیک کنید و سر بزنید:

https://www.facebook.com/hamid.janipour