شاید بسیاری از ما ملودی
آشنای ترانۀ " لاپا لوما" را بارها شنیده ایم. اما هرگز این اندیشه به فکرمان
خطور نکرده است که این ترانه با ما پارسی ها وابستگی تاریخی دارد. " لاپالوما" به معنی" کبوتر" ترانه
ای است که ریشه دریک واقعۀ تاریخی دارد: نبرد میان پارسیان و یونانیان، از سری جنگ
های " ماراتون" که در سال 492 قبل از بوقوع پیوست. این ترانه داستان جدال
میان عشق و مرگ است. در این تاریخ یونانیان
شاهد غرق شدن کشتی سربازان مردونیه داماد داریوش بودند. که در ساحل کوه های "
آتوس" ناپدید شد. یونانیان از فراز شکسته پاره های کشتی پارسیان نظاره گر کبوتران
سفید صلح شدند که از قاره اروپا پرگرفتند و به خانه بازگشتند. پرندگان حامل پیام عشق
بودند و ملوانان جنگجوی پارسی گمشده در دریا،
پیامشان را همراه با این کبوتران به خانه پرواز دادند. برای یونانیان این ترانه، یادگار پیروزی جنگی و شکست
ایرانیان نیست. بلکه آن را برای دو ملت، سنبل پیروزی عشق بر جنگ می دانند. گویی سربازان
تاریخ فارغ از تعصبات ملی و نژادی، سنگ حاکمان لشکر کش دوران خویش را به سینه نزده و روایت
دوستی را به ترانه ها و افسانه ها منتقل کرده وسرانجام کبوتران سفید آریایی را به خانه
هایشان هدایت نمودند. این ترانه توسط بسیاری از خوانندگان یونانی، اسپانیایی و ایتالیایی
خوانده شده و همواره محور موضوع آن پیروزی عشق برمرگ و بر جدایی بوده است و سخنی نیز
از کبوتران سفید در شعر ترانه به میان آمده است، بی آنکه به یکی از عظیم ترین نبرد
های تاریخ کهن، نبرد " ماراتون" اشاره ای بشود. دراین ویدئو" ایردیا اروکهینا" این اثر را
با ساز دورما اجرا میکند.