روزگاری دکتر مصدق خواست که از فراورده های نفتی استفاده کنیم و به وابستگی به صادرات نفت مان پایان دهیم. همانجا بود که صنعت داخلی به ساخت چراغ علاءالدین همت گماشت. وسیله ای که به مردم امکان می داد که نفت خود را خودشان بسوزانند. درزمان قدیم حمام ها طولانی مدت، یک هفته و یا حتی ده روز یک بار بود، فرهنگی که به علت کم آبی میان مردم باب شده بود. مردم در حمام های یکی دوساعته دراز مدت خود روی علاءالدین تخم مرغ نیمرو می پختند تا زمان شستشو را برای خود دلپذیر سازند و دروسط اتاق برای بار کردن آبگوشت و دیزی چراغ آن را روشن میکردند. از همه مهم تر این چراغ یکی از مهم ترین وسایل گرمایشی مردم شهر و روستا در روزهای سرد زمستان بود . اما حالا در کشور ما تولید چراغ نفتی پهلوان هزارو یک شب که با یاری یش علاءالدین به وصال دختر پادشاه رسید با مشکلات مالی عدیده ای روبروست و از صنعت قدیمی آن حمایت نمی شود. کارخانه چراغ جاویی علاءالدین بارها در معرض خطر تعطیلی کامل قرار گرفته است
